Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in je leven: ouder worden. 

Gefeliciteerd, je bent ouder geworden! Waarschijnlijk had je zelf bepaalde verwachtingen bij je eigen roze wolk. Alle liefde gaat naar je kindje en je wilt dat je kindje zich comfortabel voelt. Als ouder ga je altijd wat 'doen'. En juist van dat 'doen' kunnen we zoveel leren. Als je je kind oppakt is hij stil, lacht naar je en ontspant zich. Zodra je kind dan in zijn bedje legt en hij raakt met zijn hoofdje nog niet eens het matrasje of het is alweer raak. Huilen, gillen, krijsen! Daarom blijven we in beweging; soms snel, soms langzaam. Worden we hier als ouder nou rustiger van?

Het antwoord is meestal 'nee'. Deze onrust, vaak voelend in ons lichaam of zichtbaar door emoties kan ons overvallen. Hoe kan dit nou? Je hebt alles al geprobeerd en toch is je kind nog niet comfortabel. Dit gevoel is heel herkenbaar, maar geeft je mogelijk een heel machteloos gevoel.

Welke ouder durft nu aan te geven dat je je eigen baby niet stil krijgt, niet in slaap kan krijgen of dat de voeding moeizaam gaat? Helaas veel te veel ouders. Wekelijks zie ik ouders met hun baby in het ziekenhuis met vragen rondom hun baby. Ook zie ik veel opnames van ouders met hun onrustige baby, want zou het toch een medische oorzaak kunnen zijn?

Nadat je baby is onderzocht blijkt een medische oorzaak bijna nooit het geval te zijn. Dat betekent niet dat er iets anders is wat ervoor zorgt dat je baby onrustig is. Krampjes, reflux, moeilijk drinken, slecht slapen? Waarschijnlijk heeft u als ouder al zoveel geprobeerd en ook al zoveel adviezen gekregen. Maar welk advies volg je op als elk advies anders is, je nog vol hormonen zit en geen keuze kan maken? Veel ouders geven aan zich machteloos te voelen.